Ons ik vertrek verhaal is eigenlijk al in 2012 begonnen. Wij, Robert, Pascalle, Joanne en Oek zijn toen voor het werk van Robert naar Brunei verhuisd. Eind april 2016 hoorde Robert dat hij een nieuwe baan kreeg. Dit keer op rotatie basis, wat betekent dat wij als gezin niet mee konden naar zijn nieuwe werkland. Dus…

… wij moesten even heel snel verzinnen waar wij zouden gaan wonen. Half juni moesten we het land uit zijn, omdat de werkvergunnig dan zou verlopen. Ons huis in Nederland hadden we het jaar daarvoor al verkocht. Dus we konden gaan waar we maar wilden. Als je die optie hebt, is het toch best moeilijk om iets te kiezen. Maar dat is een heel ander verhaal.

Ons ik vertrek verhaal naar Andalusië

Doe wat je wilt doen en wacht niet op het juiste moment

Tijdens een yoga cursus ontstond het idee, waarom gooien we het roer niet om en gaan we werken aan een plan B; waarin we samen iets gaan doen wat we leuk vinden ergens op een mooie plek. Mijn mams was niet lang hiervoor overleden en dat heeft me met mijn neus op de feiten gedrukt, het leven kan zo voorbij zijn, dus doe wat je wilt doen en wacht niet op het juiste moment.

Wij kozen voor Zuid-Spanje omdat het redelijk dichtbij onze familie is en het er in de winter ook nog lekker weer is. Verder kun je er skiën, zijn er mooie culturele steden en is er strand. Het enige wat er nog in de buurt moest zijn, was een internationale luchthaven en een internationale school. Zo kwam het dat ik via wat zoeken op internet een vervallen boerderij aan de andere kant van Álora vond. Geweldig! Robert zou hier zijn energie in kwijt kunnen als hij de maand thuis was, want bankhangen is niet zijn ding. En dan na een paar jaar zouden wij onze Bed & Breakfast openen. Wat verder surfend kwamen we ook Las Nuevas tegen. Wow, wat een plek. Heel iets anders maar wel erg gaaf.

Onze sprong in het diepe 

Lang verhaal kort we gingen de gok wagen. We lieten onze huisraad verschepen naar Málaga, zonder dat we ooit in deze streek waren geweest. We kenden alleen de Pyreneeën en Barcelona.

We boekten een vakantiehuisje in Alhaurin el Grande voor de eerste dagen na aankomst in Spanje en nog een paar nachten in Casa Carmen bij Las Nuevas.

Nog net voor de schoolvakantie begon, bekeken we wat scholen met de kinderen, we vonden een huurhuis in Alhaurin el Grande en reden we dagen met makelaars in de omgeving rond om huizen te bekijken.

Het bouwval waarmee ons idee begonnen was, was wel heel veel bouwval en ook het huis wat bewoonbaar zou zijn, zagen wij als bouwval. Die viel dus af. Ook kwamen we tot het inzicht dat we voor zelfstandige huizen wilden gaan en niet voor kamers in de vorm van een Bed and Breakfast.

Huis kopen in Andalusië

Het moment dat we met de makelaar uitstapten bij Las Nuevas, dit was nog voordat we er hadden overnacht, was onbeschrijflijk. Er viel een serene rust over ons heen. Je kon de stilte horen. Geen auto’s of ander geluid. Het uitzicht was adembenemed. Het voelde als een warme deken.

De toen nog vier vakantiehuizen waren zo opgezet, dat gasten niet op een kluitje op elkaar hoeven te zitten. Elk terras is aan een andere kant van het huis, dus op en top privacy. De huizen zijn ruim, heel anders dan de meeste vakantiehuizen, waar je moet strijden om een lekkere zitplek of ‘s avonds de bank moet omtoveren tot bed. Ja, hier zagen wij onszelf wel zitten en dit wilden wij ook met anderen delen.

Dat het bij ons paste, werd alleen maar duidelijker toen we er een paar dagen later gingen logeren. Eerlijk is eerlijk de eerste keer dat ik de berg omhoog reed, vond ik het best een spannende weg. Maar net zoals bij onze gasten, went de weg wel als je hem een tweede keer rijdt en weet waar je heen moet.

Een paar weken later hebben we het huis ‘gekocht’ en na een maand of tien was dan uiteindelijk de koop en al het regelwerk rond. Dat regelwerk kan hier in Spanje nog wel complex zijn en in ons geval was het dat ook. In juli hebben we zelfs nog aangegeven van de koop af te zien, omdat het zwembad illegaal zou zijn en een huis zonder zwembad leek ons geen optie. Gelukkig bleek dit een administratief misverstand van de gemeente te zijn en kon de koop dan toch doorgaan in augustus.

Ons ik vertrek verhaal; Gelukkig en blij op ons bergje

We genieten volop van deze plek. Elk seizoen heeft zo zijn eigen charme. We vinden het leuk om gasten te ontmoeten, hun verhaal te horen en ze tips te geven voor een fijne vakantie.

Verder zijn we altijd wel bezig met een projectje, dus dat bankhangen gebeurt niet. En als het rustig lijkt te worden, dan verzinnen we wel weer een nieuw project om lekker bezig te zijn en ons huis en tuin nog fijner te maken voor onze gasten.